James Klinge werd geboren in het Schotse Glasgow, waar hij zich richt op realistische portretschilderingen. Daarin richt hij met paletmes en spuitverf een naar eigen zeggen “gecontroleerde chaos” aan. In zijn muurschilderingen is de stilistische dialoog met die werken duidelijk zichtbaar, maar gaat hij juist zeer exact te werk. Dat doet hij met een enorme hoeveelheid complexe stencils, die op hun beurt grootschalige portretkunst opleveren.
Toen Klinge uitgenodigd werd om tijden het ALL CAPS festival een muurschildering te maken, ging hij zich verdiepen in de wijk waar deze terecht zou komen. Hij kwam erachter dat het een wijk was met relatief veel gezinnen met lage inkomens, en dat zijn muur zich op een plek bevind waar veel kinderen spelen. Dat bracht hem op de Nederlandse sprookjesfiguur Klaas Vaak, die zand in de ogen van slapende kinderen strooit dat dromen veroorzaakt.
Hij vroeg een vriend die over een imposante baard beschikt te poseren, en maakte op basis van zijn foto’s van hem het ontwerp. Dat werkte hij vervolgens uit in een kleurenpatroon dat rechtstreeks komt van het gebouw waarop het aangebracht is; dezelfde blauw- en geeltinten zijn in de sponningen, deuren, regenpijpen en hekwerken rondom gebruikt. Het zand dat Klaas Vaak met zijn vingers strooit, heeft hij bewust niet tot aan de grond laten komen. Het idee is, dat kinderen als ontvanger van dromen onder het gestrooide zand kunnen gaan staan en zo onderdeel van de schildering worden. “Iedereen heeft behoefte aan dromen”, denkt Klinge, “en zeker kinderen moeten altijd kunnen durven dromen.”